Czy wiesz, co wyznajesz? Czy wiesz, w co wierzysz? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym? Jeśli nie, zostań z nami. Jeśli tak, tym bardziej zachęcamy do tego duchowego powrotu do podstaw z portalem niedziela.pl. Przewodnikiem będzie nam Youcat – katechizm Kościoła katolickiego.

Decyzja, że tylko mężczyznom wolno jest przyjąć sakrament święceń, nie jest jakimkolwiek deprecjonowaniem godności kobiety. Przed Bogiem mężczyzna i kobieta mają równą godność, ale inne zadania i -» CHARYZMATY.

Kościół w decyzji dotyczącej święceń czuje się zobligowany faktem, że przy ustanawianiu kapłaństwa podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus wybrał wyłącznie mężczyzn.

Kapłaństwo jest szczególną służbą, która wymaga mężczyzny z charakterystycznymi dla płci męskiej uczuciami ojcowskimi. Nie jest jednak w żadnym wypadku formą męskiej dominacji nad kobietami.

Kobiety w Kościele pełnią zadanie nie mniej ważne niż mężczyźni, co widać na przykładzie Maryi. Ewa stała się matką wszystkich żyjących (Rdz 3, 20).

Jako „matki wszystkich wierzących" kobiety posiadają szczególne dary i zdolności. Bez ich wrażliwości nauczanie, zwiastowanie Ewangelii, działalność charytatywna, -» DUCHOWOŚĆ i duszpasterstwo w Kościele byłyby jednostronne i „kulawe".

Źródło: Youcat polski. Katechizm Kościoła Katolickiego dla młodych. Edycja Świętego Pawła, 2011

W Kościele katolickim punktem wyjścia w nauczaniu na temat kapłaństwa jest doktryna o sukcesji apostolskiej, która mówi, że Chrystus posłał Apostołów, a ci wyznaczyli swoich następców – biskupów, którzy wyświęcali swoich następców oraz prezbiterów – kapłanów i diakonów. Należy podkreślić, że ani Chrystus nie wybrał kobiet do grona Dwunastu, ani Apostołowie nie wyświęcali kobiet.

Geniusz kobiet

Kiedy pod wpływem teologii i praktyki protestanckiej również w Kościele katolickim na Zachodzie zaczęły się pojawiać postulaty na rzecz święceń kobiet, kolejni papieże jasno wypowiedzieli się na ten temat. Paweł VI w deklaracji Inter insignores z 1976 r. podkreślił, że są trzy argumenty za udzielaniem święceń kapłańskich wyłącznie mężczyznom:

pierwszy z nich to decyzja Chrystusa, który na Apostołów wybrał wyłącznie mężczyzn, mimo iż kobiety były obecne w gronie Jego uczniów;

drugi – praktyka Apostołów, którzy nie udzielali święceń biskupich ani kapłańskich kobietom, mimo że religie pogańskie Grecji i Rzymu znały urząd kapłanek;

trzeci argument to nieprzerwana tradycja Kościoła katolickiego, który nigdy nie udzielał święceń biskupich ani kapłańskich kobietom.

Ważny jest również fakt reprezentowania przez mężczyznę Chrystusa, zwłaszcza podczas sprawowania Eucharystii, którą sprawuje jako alter Christus – drugi Chrystus. Ponieważ Chrystus jest Oblubieńcem Kościoła, Jego reprezentantem powinien być mężczyzna, co, oczywiście, nie oznacza jego wyższości nad kobietą. Równość bowiem nie oznacza jednolitości.

Święty Jan Paweł II, który był wielkim zwolennikiem większego docenienia „geniuszu kobiet” w Kościele i społeczeństwie, kilkakrotnie mówił o niemożliwości udzielania przez Kościół święceń kapłańskich kobietom. Papież stawiał im za wzór Maryję, Dziewicę i Matkę, która jest Królową Apostołów, mimo że do grona Dwunastu nie należała.

W liście apostolskim Ordinatio sacerdotalis z 1994 r. papież wskazał na przykład Chrystusa, praktykę apostolską i niezmienne nauczanie Kościoła w tym względzie. Napisał bardzo jasno, że „Kościół nie ma żadnej władzy udzielania święceń kapłańskich kobietom” oraz że „orzeczenie to powinno być przez wszystkich wiernych Kościoła uznane za ostateczne”.

Wyjaśnił zatem, że skoro Chrystus ustanowił sakrament kapłaństwa, Kościół, posłuszny swojemu Założycielowi, nie ma prawa zmieniać Jego decyzji, bo nie jest właścicielem sakramentów, ale ich depozytariuszem.

Specyfika powołania

Warto zauważyć, że u podstaw współczesnych postulatów na rzecz udzielania święceń kapłańskich kobietom leży odrzucenie różnicy płci i traktowanie bycia kobietą i mężczyzną jako faktu kulturowego. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu trzeba było walczyć o równość kobiety i mężczyzny, w odniesieniu do prawa i obowiązków.

Dziś konieczne jest potwierdzenie różnicy płci i sakramentalnego, symbolicznego spojrzenia na bycie mężczyzną i kobietą. Wielu myślicieli zauważa, że w cywilizacji zachodniej kobieta „zniknęła”, a jedynym wzorcem do naśladowania jest mężczyzna, stąd najważniejszym problemem dzisiaj jest nie możliwość święceń kapłańskich kobiet, ale ponowne odkrycie specyfiki powołania mężczyzny i kobiety.

Hans Urs von Balthasar, jeden z najwybitniejszych teologów XX wieku, uważał, że paradoksalnie Kościół katolicki z jego rezerwą wobec kapłaństwa kobiet jest ostatnim bastionem, który broni w tym świecie wartości różnicy płci i godności kobiet.

Za: Ks. Janusz Bujak, Niedziela Ogólnopolska 2/2022

Więcej pytań i odpowiedzi dotyczących wiary znajdziesz tutaj: Katechizm Wielkopostny.