Z okazji uroczystości Niepokalanego Poczęcia pragnę przypomnieć niezwykłe orędzie błogosławionego papieża Pawła VI, które wystosował do kobiet 8 grudnia 1965 r. 50 lat od ogłoszenia tego orędzia spróbujcie, Drogie Panie, pokusić się o osobiste i wspólnotowe podsumowanie, w jakim stopniu żyjecie według tego przesłania. Papieski apel do kobiet nieprzypadkowo został ogłoszony na zakończenie Soboru Watykańskiego II. Jak czytamy w orędziu, Paweł VI od zaangażowania kobiet uzależnia przenikanie ducha soboru do naszego życia. I dziś bardzo potrzebujemy głęboko przemyśleć cały, nadzwyczaj zwięzły tekst proroczej papieskiej odezwy, która emanuje zdrową czcią dla kobiety.

„1. Zwracamy się teraz do was, kobiety wszelkich stanów, córki, małżonki, matki i wdowy; a także do was, dziewice konsekrowane i kobiety niezamężne: stanowicie połowę ogromnej rodziny ludzkiej!

2. Kościół jest dumny, o czym wiecie, z tego, że wywyższył i wyzwolił kobietę, że na przestrzeni wieków jasno ukazywał jej zasadniczą równość - w różnorodności charakterów - z mężczyzną.

3. Lecz nadchodzi godzina, nadeszła godzina, w której powołanie kobiety osiąga pełnię, godzina, w której kobieta zdobywa w społeczeństwie wpływy, znaczenie, władzę, jakiej nigdy dotąd nie osiągnęła.

4. Z tego powodu w tym właśnie momencie, kiedy ludzkość doznaje tak głębokich przemian, kobiety przeniknięte duchem Ewangelii mogą bardzo wiele uczynić, aby nie doszło do upadku ludzkości.

5. Wy, kobiety, zawsze wyposażone jesteście w dar strzeżenia ogniska domowego, miłości do korzeni, opieki nad dziećmi w kołyskach. Obcujecie z tajemnicą życia, które się poczyna. Pocieszacie, kiedy śmierć rozdziela. Naszej technice zagraża, że stanie się nieludzka. Jednajcie ludzi z życiem. A przede wszystkim czuwajcie, błagamy was, nad przyszłością naszego rodzaju. Powstrzymujcie rękę człowieka, gdyby w chwili szaleństwa usiłował burzyć ludzką cywilizację.

6. Małżonki, matki rodziny, pierwsze wychowawczynie rodzaju ludzkiego w ukryciu ognisk domowych, przekazujcie waszym synom i córkom tradycje waszych ojców, podczas gdy przygotowujecie ich do nieprzewidywalnej przyszłości. Pamiętajcie zawsze, że poprzez dzieci matka należy do przyszłości, której sama być może nie zobaczy.

7. I również wy, kobiety niezamężne, wiedzcie, że możecie wypełnić całe swoje powołanie do poświęcenia. Społeczeństwo wzywa was ze wszystkich stron. Rodziny także nie mogą żyć bez pomocy tych, którzy nie mają rodziny.

8. Wy zwłaszcza, dziewice konsekrowane, w świecie, gdzie egoizm i szukanie przyjemności chciałyby stać się prawem, bądźcie strażniczkami czystości, bezinteresowności, pobożności. Jezus, który nadał miłości małżeńskiej całą jej pełnię, wywyższył także rezygnację z tej ludzkiej miłości, kiedy podyktowana jest przez bezgraniczną miłość i służbę dla wszystkich.

9. Kobiety przechodzące próbę, wy, które stoicie pod krzyżem na obraz Maryi, które tak często w historii dawałyście mężczyznom siłę do walki do końca, do składania świadectwa aż po męczeństwo, jeszcze raz pomóżcie im odnaleźć śmiałość, potrzebną do wielkich przedsięwzięć, wraz z cierpliwością i poczuciem ubogich początków.

10. O wy, kobiety, które potraficie sprawić, że prawda jest słodka, czuła, dostępna, z zaangażowaniem starajcie się, by duch tego soboru przenikał do instytucji, szkół, ognisk domowych, do życia codziennego.

11. Kobiety całego wszechświata, chrześcijanki i niewierzące, którym powierzone jest życie w tak poważnym momencie historii, do was należy obrona pokoju na świecie!”.

Drogie Panie, dzielcie się między sobą treścią orędzia bł. Pawła VI. Nie zapominajcie o waszym wielkim powołaniu i charyzmatach, które dał wam Wszechmocny, abyście pomagały Mu w odnowie Kościoła i świata w Jezusie Chrystusie. Przeniknięte duchem Ewangelii, ratujcie upadającą ludzkość! Niech Bóg Was błogosławi.