KS. ADAM STACHOWICZ: – Co jest najważniejsze w świętowaniu Wielkanocy? Bo mówi się, że to święta Bożego Narodzenia są najważniejszymi, rodzinnymi świętami w całym roku.

KS. WITOLD SZCZUR: – Nie można stawiać sprawy w ten sposób, że jedne święta są ważniejsze od drugich. Niewątpliwie przygotowanie i atmosfera świąt Bożego Narodzenia jest inna niż Wielkanocy. Rodzina wpisana jest w historię Zbawienia, a więc każde świętowanie w kościele powinno mieć charakter rodzinny, tym bardziej, że małżeństwo wraz z dziećmi jest odbiciem relacji w Bogu. Dlatego rodzinne świętowanie jest budowaniem więzi z Bogiem oraz między sobą. W świętowaniu tym nie można zatrzymać się tylko na zewnętrznych jego przejawach, ale święta trzeba potraktować jako wyjątkowy dar dla rodziny. Wieloaspektowość liturgii Kościoła pozwala nam w pewien usystematyzowany sposób zbliżać się do Boga. I może to czynić rodzina jako wspólnota i przestrzeń, w której dokonuje się zbawienie.

– Niewątpliwie Święta Wielkanocne dla chrześcijanina mają wielkie znaczenie. Jak do wszystkich spraw, które mają być dobrze zrobione, trzeba się przygotować. Jak, patrząc z punktu duszpasterskiego, powinno wyglądać to przygotowanie?

– Kościół daje gotowy, sprawdzony przez wieki schemat przygotowania do świąt. Odejście od niego powoduje, że stają się one tylko okazją do odpoczynku i towarzyskich spotkań. Oczywiście te aspekty świętowania są ważne, ale nie jedyne. Bramą, przez którą wchodzi się w Wielki Post i Wielkanoc, jest Środa Popielcowa. To czas zatrzymania się i zadumy nad codziennym życiem. Kolejne dni Wielkiego Postu przynoszą bardzo konkretne narzędzia do przemiany myślenia i postaw. Droga Krzyżowa, często odprawiana na ulicach naszych miejscowości, jest niezwykłym świadectwem. Ważnym jest, aby w jej przebieg i organizację włączyły się wspólnoty parafialne. W czas Wielkiego Postu wpisane są Gorzkie Żale, nie może zabraknąć rekolekcji. To właśnie ten czas jest kulminacją duchowej mobilizacji w pracy nad sobą. Tematyczne rekolekcje, dotykające ważnych spraw wiary i moralności stanowią przygotowanie do sakramentu pokuty. Poszukiwanie nowych form rekolekcji to istotne zadanie duszpasterzy. Myślę, że warto, aby w czasie rekolekcji nie zabrakło czasu na adorację Najświętszego Sakramentu i ciekawych spotkań z tymi, którzy przeżywają swoją wiarę w dojrzały sposób. Rekolekcje, chociaż w swej klasycznej formie są piękne, to myślę, że nie powinny być tylko przegadane.
Ważnym elementem budowania więzi w rodzinach i w parafii może być wspólne robienie palm czy też dekoracji świątecznej w kościele. Zaangażowanie większej grup parafian uczy odpowiedzialności za wspólnotę Kościoła. Niezwykle istotnym elementem świętowania jest przeżycie Triduum Paschalnego. Zaangażowanie świeckich w liturgię pokazuje, że jest ona wspólnym dziełem Chrystusa i Kościoła. Takie elementy jak wielkopiątkowa adoracja Krzyża, adoracje w ciemnicy i przy grobie, poświęcenie pokarmów czy procesja rezurekcyjna są okazją do zaangażowania się bardzo wielu parafian.

– Jakie znaczenie ma Wielki Post, który przygotowuje nas do świąt?

– Wielki Post może się kojarzyć z jakimś zatrzymaniem, spokojem, wyciszeniem. To zewnętrzne jego znaki. Ale jest to jednak czas niezwykle niespokojny, bo wiąże się z duchową walką. Nie można poddać się i myśleć, że sam Wielki Post coś w nas zmieni. Bez podjęcia trudu przemiany serca będzie to stracona szansa na odnowę tego, co potrzebuje odnowy. Potrzeba wewnętrznej mobilizacji, aby wytrwać w wielkopostnych postanowieniach. Konieczna jest także zdolność do wykorzystania tego, co daje nam Kościół w czasie Wielkiego Postu. Warto zobaczyć w liturgii, nabożeństwach wielkopostnych, rekolekcjach dar czasu, szczególnego działania łaski.

– Jest to też trudny czas dla kapłana: spowiedzi, rekolekcje czy przygotowanie Triduum Sacrum. Długi intensywny okres Wielkiego Postu może zmęczyć. Jak jest z przeżywaniem radości ze Zmartwychwstania w życiu duszpasterza?

– Każdy czas w Kościele wymaga duszpasterskiego zaangażowania, tylko w inny sposób. Nie można właściwie powiedzieć, że jakiś czas w duszpasterstwie jest mniej ważny. Inaczej rozkładają się obowiązki w czasie Adwentu i Bożego Narodzenia, inaczej w czasie Wielkiego Postu czy Wielkanocy, a jeszcze inaczej w czasie wakacji. Wszyscy jesteśmy na drodze, na której nie można się zatrzymać. Wszystko, co dzieje się w naszym życiu, przybliża nas albo oddala od Boga.
Paschalna radość ma swoje podwójne źródło. Po pierwsze radość z odniesionych osobistych zwycięstw nad swoją słabością. Radość wytrwania w postanowieniach, ze zwycięstwa – choćby skromnego – w duchowej walce. Druga płaszczyzna to radość z sakramentalnej posługi jednania z Bogiem, zorganizowanych rekolekcji, wygłoszonego słowa. Oczywiście bardzo wielu rzeczy nie widać, a na owoce trzeba poczekać. Czasem brak spektakularnych sukcesów może prowadzić do zniechęcenia. Można czasem uwierzyć w to, że wystarczą zabiegi z nowymi formami duszpasterskimi, oryginalnie przeprowadzone rekolekcje, aby spełniły się nasze oczekiwania i plany. Rzecz jasna, poszukiwanie nowych dróg dotarcia z orędziem Ewangelii jest bardzo potrzebne, zresztą wpisuje się to w wielowiekową tradycję Kościoła. Pamiętać jednak należy, że to Bóg działa, a my mamy stawać się coraz lepszymi jego narzędziami. Jeśli sami będziemy maksymalistami i zaufamy Bogu, wtedy nie możemy czuć się rozczarowani. A Bóg, tak jak łaski, nie poskąpi także prawdziwej radości paschalnej.

* * *

KS. ADAM STACHOWICZ: – Wiemy, że na święta zjeżdża się rodzina i przychodzą bliscy czy sąsiedzi. Trzeba też przygotować coś, aby ich ugościć. Jak rodzina może spędzić razem ten czas we własnym gronie i jak z bliskimi?

MAŁGORZATA I PIOTR BIKOWIE: – Jesteśmy rodziną z tradycjami. Nasi rodzice nas tak wychowali, jak my teraz wychowujemy nasze dzieci, czyli w wierze Kościoła katolickiego. Więc tym bardziej kiedy chodzi o święta, to nie odbiegamy od profilu normalnej polskiej rodziny. Mamy dwie córki w wieku 11 i 7 lat oraz syna, który ma 5 lat. Dzieci uwielbiają przygotowania przedświąteczne. Każde zgodnie z wiekiem, umiejętnościami i chęciami robi coś od siebie. Oczywiście nie wyobrażamy sobie świąt bez spotkań z rodziną i bliskimi. Jednakże Wielkanoc jest dla nas nie tylko czasem spędzonym w gronie najbliższych nam osób. Święta Wielkanocne to czas z piękną i bogatą w symbole liturgią. To najpiękniejszy okres w Kościele i największy cud naszej wiary – Zmartwychwstanie. Na stole jest mnóstwo smakołyków świątecznych – innych niż te, które przygotowujemy na co dzień. Jednakże najpierw trzeba zadbać o duszę, a następnie o ciało. Najważniejsze jest to, by spotykać się z Chrystusem Zmartwychwstałym, a potem z rodziną, bo przecież rodzina to siła!

– Są różne tradycje i zwyczaje związane ze Świętami Wielkanocnymi. Jakie Wy pielęgnujecie?

– Uczymy dzieci, że tradycje świąteczne są bardzo ważne dla całej rodziny. Wielkanoc to wiosna i związane z nią porządki, więc wszyscy domownicy muszą się do nich przyłożyć. Kolejny zwyczaj to oczywiście malowanie jaj – pisanek. Nasze dzieciaki robią je w skupieniu i z ogromną radością. Barwimy je nie tylko gotowymi barwnikami, ale także naturalnymi starymi metodami. No i oczywiście wspólnie przyozdabiamy koszyczki na święconkę. W naszym domu są aż trzy. Młodsze dzieci mają swoje, a najstarsza córka niesie największy, w którym jest święconka dla całej rodziny. Po poświęceniu dzieci pod kościołem wymieniają się czekoladowymi jajeczkami nawzajem. Bardzo ważna jest dla nas również Niedziela Palmowa. Palmy wykonują dzieci własnoręcznie z naszą małą pomocą.
Przygotowaniem do świąt, a zarazem tradycją jest udział w Triduum Paschalnym.
W niedzielę po Mszy Rezurekcyjnej zasiadamy całą rodziną przy stole nakrytym białym obrusem i spożywamy pokarmy poświęcone dzień wcześniej.

– Co może dobrze pomóc w przeżyciu Świąt Wielkanocnych?

– Aby dobrze przeżyć święta, na pewno trzeba się zatrzymać w codziennym pędzie. Wiadomo: praca, rodzina, problemy, ale także spotkanie z Bogiem, dzięki któremu nasze życie ma sens, jest ogromną wartością i siłą, której potrzebujemy, aby pokonywać przeszkody codzienności. Uczestnictwo w rekolekcjach wielkopostnych jest bardzo budujące i przynosi wiele ważnych refleksji nad którymi często się nie zastanawiamy. Udział w Gorzkich Żalach i Drodze Krzyżowej również wzbudza w nas rozumienie codziennych spraw nie tylko przez pryzmat materialny, ale oczywiście i duchowy. Sakrament pokuty, pojednanie się z Bogiem i przyjęcie Go w Komunii św. to dopełnienie duchowości wielkanocnej. Aby dobrze przygotować się do przeżycia Wielkanocy, należy dobrze przeżyć Wielki Post, który umacnia nas w wierze. Wtedy zmartwychwstanie Chrystusa jest dla nas ogromną radością. Przede wszystkim musimy być z rodziną i bliskimi nam osobami. Na nic piękne domy, suto zastawione stoły, jeśli jesteśmy sami. Otwieramy nasze serca na innych i dzielimy się radością świętowania.