Zastanawialiście się kiedyś, dlaczego dzieci lubią bajki? Przecież świat bajek to świat fantastycznych historii, nieziemskich postaci i przygód. Zastanawialiście się, dlaczego dzieci zadają mnóstwo pytań, i to często dotyczących religijnych tematów, takich jak cierpienie, pochodzenie człowieka, życie po śmierci? To wszystko to mały ślad tego, że dzieci w naturalny i wyjątkowy sposób otwarte są na Pana Boga i Jego sprawy. Ich wiara jest być może trochę naiwna i egoistyczna, ale stanowi bardzo ważny punkt odniesienia dla dalszych doświadczeń religijnych. Niezagospodarowane otwarcie dziecka na Boga będzie w ich dorosłym życiu skutkować brakiem fundamentów, pierwszych pozytywnych doświadczeń religijnych. Jeśli mały Jaś pokocha Kościół, będzie miał pozytywne doświadczenie modlitwy i przeżyć religijnych, to duży Janek, nawet gdy przyjdzie kryzys wiary, będzie miał w sercu tęsknotę za tym, czego doświadczył w dzieciństwie. Pamiętać o tym powinniśmy w Kościele i wszędzie tam, gdzie prowadzi się ewangelizację i duszpasterstwo.

Jeśli zaniedbamy o duszpasterstwo dzieci, to będzie to strata nie do nadrobienia w dalszym ciągu religijnej formacji. Nie będzie pracy z dziećmi, to i nie będzie duszpasterstwa młodzieży, a i dorośli będą wchodzić w życie z daleka od Boga. Wraz z nowym rokiem szkolnym warto więc zmobilizować wszystkie siły i środki do duszpasterskiej pracy z dziećmi. Pierwszym miejscem tej pracy jest Msza św. Na szczęście w wielu parafiach są jeszcze niedzielne Msze św. przygotowane z myślą o dzieciach. Jeśli są dobrze przeprowadzone, od razu przybywa dzieci, a wraz z dziećmi i ich rodziców. Byłoby wielkim grzechem zaniedbania, gdyby kapłani zrezygnowali z Mszy św. dla dzieci. Nawet dla kilkorga dzieci warto o to zadbać. Podobnie jest z nabożeństwami. Radosne i dostosowane do mentalności dzieci nabożeństwa różańcowe, Roraty, Drogi Krzyżowe to też ważne momenty formacji najmłodszych. Może też warto się zastanowić, jak wrócić do pięknych praktyk dziecięcych pierwszych piątków miesiąca? Do tego wszystkiego trzeba jeszcze dodać parafialną katechezę dla dzieci i tworzenie wspólnot dziecięcych przy parafiach. Mamy przecież oazy dzieci Bożych, możemy wrócić do pięknych tradycji dziecięcych grup eucharystycznych czy wspólnot Dzieci Maryi.

Wiem, że czytając o tym wszystkim, znów nam się włącza zniechęcający głos: ale dzieci jest teraz coraz mniej, rodzice nie chcą przyprowadzać dzieci do kościoła, no i w ogóle jest tyle przeszkód, że chyba się nie da. Pomyślmy wtedy o Jezusie, który wyraźnie mówi do swoich uczniów: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie!”. Może po prostu stwórzmy dobre, duszpasterskie propozycje dla dzieci, a resztę zostawmy Panu Jezusowi, bo On naprawdę kocha dzieci i czeka, żeby było dla nich miejsce w Jego Kościele.