Ta świątynia przypomina nam o wyjątkowości spotkania człowieka z Bogiem, a jednocześnie o duchowym wymiarze tego spotkania – zaznaczył bp Krzysztof Zadarko.
W koszalińskiej katedrze 25 października odbyły się uroczystości 40-lecia poświęcenia świątyni. Eucharystii przewodniczył biskup diecezji Zbigniew Zieliński, a homilię wygłosił biskup pomocniczy Krzysztof Zadarko. Podkreślił on m.in. rolę głównego kościoła w diecezji. – Katedra jest wyjątkowym miejscem, naznaczonym misją biskupa. To tutaj przewodniczy on liturgii i stąd naucza. Dlatego nazywamy tę świątynię matką wszystkich kościołów w diecezji – powiedział i wymienił najważniejsze liturgie w roku, m.in. Mszę krzyżma czy Triduum Paschalne. Dodał, że mury tej świątyni zostały pokropione wodą święconą, olej został wylany na ołtarz i na ściany, co ma uświadamiać, że ten dom ma tylko jeden cel: oddawanie chwały Bogu.
– Jezus pyta nas dzisiaj: na ile rozumiemy to, kim On jest? Na ile nasze społeczeństwo, które od tysiąca lat jest narodem ochrzczonym, czuje z tego powodu dumę? Czy aby ludzie nie zapomnieli, kim jest Jezus i na czym polega Jego misja? – pytał hierarcha.
Pod koniec uroczystości bp Zieliński przypomniał o czterech niedawnych konsekracjach kościołów w diecezji – św. Jana Bosko w Pile, Matki Bożej Gwiazdy Morza w Mielnie-Unieściu, św. Jana Kantego w Słupsku oraz św. Jana Pawła II w Głobinie. – Niech ten fakt skłoni nas do odkrywania w tym trudnym, za naszą sprawą, świecie tego, co rodzi nadzieję. Będzie to możliwe, jeśli sięgniemy do spraw Boskich, które tu łączą się ze sprawami ziemskimi – podsumował ksiądz biskup.
Koszaliński kościół Mariacki został wybudowany w pierwszej połowie XIV wieku w stylu gotyku pomorskiego. W latach 30. XVI wieku w wyniku reformacji stał się kościołem protestanckim. Katedrą został wraz z utworzeniem diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej w 1972 r. Uroczyste poświęcenie miało miejsce 25 października 1983 r. Obrzędowi przewodniczył bp Ignacy Jeż, pierwszy ordynariusz diecezji.
Żebrak Łazarz ma dzisiaj twarz migranta i uchodźcy – powiedział podczas Eucharystii bp Krzysztof Zadarko.
Przewodniczący Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek modlił się w intencji tych, którzy zginęli w drodze do Europy. – Żebrak Łazarz ma dzisiaj twarz migranta i uchodźcy, ma twarz matki z dzieckiem uciekającej z Ukrainy, przerażonej Kurdyjki z dziećmi leżącej w lesie na granicy polsko-białoruskiej – powiedział biskup. Hierarcha nakreślił migracyjny obraz Polski, Europy i całego świata, i przestrzegał przed obojętnością na ludzkie dramaty ukryte w anonimowych liczbach.
To właśnie temu Ewangeliście – jak chce legenda – zawdzięczamy pierwszy wizerunek Panny Maryi, którego schemat powtarzał się następnie przez stulecia. Św. Łukasz był nie tylko zdolnym malarzem, ale także doskonale wykształconym lekarzem i historykiem... Jest także autorem jedynej daty istniejącej w Ewangeliach
Jak wielką wagę przywiązywano w dawnych wiekach do obrazowania prawd wiary niepiśmiennym na ogół ludziom, mogą świadczyć zapisy w statucie jednego z XIV-wiecznych cechów malarskich, któremu patronował św. Łukasz: „Z łaski Boga jesteśmy ilustratorami dla tych prostych ludzi, którzy nie potrafią czytać o tych wszystkich rzeczach jakie stały się dzięki cnocie i świętej wierze...”. Wedle legendy, aby na wieki utrwalić piękno Najświętszej Matki Zbawiciela, pierwsi chrześcijanie poprosili św. Łukasza, towarzysza podróży apostolskich św. Pawła, aby namalował on wizerunek Maryi. Ewangelista spełnił prośbę pobożnych i ponoć na deskach stołu, przy którym jadała Święta Rodzina namalował pierwszy maryjny wizerunek. Na jego podstawie powstawały później dziesiątki kopii przypisywanych świętemu. Mówiono, że Łukasz takich wizerunków namalował kilkadziesiąt. Był to typ Madonny „wskazującej drogę”, czyli tzw. Hodegetrii.
Dialog międzyreligijny i międzykulturowy nie są opcją, lecz życiową koniecznością naszych czasów, zwłaszcza dla naszego kraju, Syrii, rozdzieranej przez wojnę - powiedział abp Jacques Mourad, syryjskokatolicki metropolita Homs w Syrii, który w Sali Królewskiej Pałacu Apostolskiego odebrał Nagrodę Świętego Jana Pawła II, przyznaną przez Watykańską Fundację Jana Pawła II.
Był porwany przez terrorystów z ISIS, torturowany, żądano od niego wyrzeczenia się wiary i zainscenizowano jego egzekucję. Mimo pięciomiesięcznej niewoli i prześladowań ksiądz Jacques Mourad nie wyrzekł się Chrystusa, a po uwolnieniu, już jako arcybiskup syryjskiego Homs, stał się apostołem pojednania. W sobotę 18 października w Pałacu Apostolskim w Watykanie odebrał odebrał z rąk ks. Pawła Ptasznika, prezesa Watykańskiej Fundacji Jana Pawła II, nagrodę „Premio San Giovanni Paolo II", która została ustanowiona w celu promowania wiedzy na temat myśli i działalności św. Jana Pawła II oraz jego wpływu na życie Kościoła.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
