Niezwykłą pamiątkę po tej „największej świętej współczesności” – jak nazwał Teresę Martin św. Jan Paweł II – można zobaczyć na Jasnej Górze. W Skarbcu od lat znajduje się jej welon pierwszokomunijny. W tym roku przypada 100. rocznica kanonizacji Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, karmelitanki.
Niezwykłą pamiątkę po tej „największej świętej współczesności” – jak nazwał Teresę Martin św. Jan Paweł II – można zobaczyć na Jasnej Górze. W Skarbcu od lat znajduje się jej welon pierwszokomunijny. W tym roku przypada 100. rocznica kanonizacji Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, karmelitanki.
To wotum jest darem uczestników II Zjazdu Polaków z Zagranicy, którzy wraz ze 100-tysięczną rzeszą pątników na czele z prymasem Polski kard. Augustem Hlondem uczestniczyli w obchodach uroczystości ku czci Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny 15 sierpnia 1934 r. Wówczas to „przy Cudownym Obrazie Matki Bożej zawieszono welon św. Teresy od Dzieciątka Jezus, wręczony Polakom rewizytującym katolików francuskich w Lisieux” – jak podaje Goniec Częstochowski z 17 sierpnia 1934 r. Obecnie welon pierwszokomunijny Małej Tereski znajduje się w jasnogórskim Skarbcu, w symbolicznym miejscu. Jest wyeksponowany w gablocie, w której są zabytkowe monstrancje i wyjątkowe „tabernakulum” – damska puderniczka, w której w czasie II wojny światowej do więźniów Pawiaka przynoszony był z narażeniem życia Najświętszy Sakrament. Puderniczkę ofiarowała pisarka Zofia Kossak-Szczucka. W gablocie jest też kielich, używany podczas sprawowania Mszy św. na Jasnej Górze przez bł. ks. Jerzego Popiełuszkę. Sama święta karmelitanka z Lisieux pragnęła być „cząstką Jezusa Hostii”. Kiedy dowiedziała się o jakimś zaniedbanym tabernakulum, zachęcała: „Uczyńmy z naszych serc małe tabernakulum, w którym Jezus będzie mógł się schronić”. – Święta Teresa z Lisieux w pierwszej kolejności kojarzy mi się z doświadczeniem ulgi – uśmiecha się o. Piotr Łoza, paulin, który podkreśla, że jest ona jedną z ważniejszych świętych w jego życiu. Wyjaśnia, że to doświadczenie wiąże się z tym, iż karmelitanka „pokazała, że nasza droga do nieba może się odbywać w ramionach Boga”. Zdaniem zakonnika, to droga, która w relacji z Bogiem pozwala odpocząć, bo człowiek jest ciągle przez Niego obdarowywany. – Dzięki światłu Ewangelii, które odkryła św. Teresa, wyłącza się źle rozumiana powinność, a włącza się miłość. Akcent położony jest na Boga, który zaprasza człowieka do świętości, bo go kocha – zaznacza o. Łoza. Za świętą wskazuje na doświadczenie Boga, który jest Bogiem kochającym, który nie gorszy się kruchością kondycji człowieka.
W łączności z Watykanem odbyły się obchody Jubileuszu Życia Konsekrowanego. W spotkaniu na Jasnej Górze uczestniczyło ok. 800 sióstr zakonnych z Polski. Był to czas wdzięczności za powołanie, ale także modlitwy o wierność, radykalność życia radami ewangelicznymi i za wszystkie osoby, które rozeznają życiową drogę. Część sesyjna została poświęcona „Prorokom nadziei we współczesnym świecie”. Jasnogórskie obchody Roku Jubileuszowego zostały przygotowane przez Komisję Formacji Permanentnej przy Konsulcie Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych w Polsce z myślą o tych siostrach, które nie mogły pojechać na Jubileusz Życia Konsekrowanego do Rzymu. Biskup Jacek Kiciński, przewodniczący Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego przy KEP, przypomniał, że osoby konsekrowane powinny być szczególnymi świadkami nadziei i modlitwy. Życzył siostrom, aby przeżywany jubileusz był dla nich okazją do odnowy wiary, umocnienia miłości, rozpalenia nadziei, która zawieść nie może, i by na tej drodze opiekowała się nimi Maryja – pierwszy „Prorok Nadziei” w Kościele. Siostra Joanna Wojtyczyk ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny szczególnie dziękowała za swój „dar misyjny”. Trzydzieści jeden lat pracowała w Afryce, głównie w sierocińcu i przedszkolu. Zauważyła, że dla niej w powołaniu najpiękniejsza jest ludzka wdzięczność. Z kolei s. Anna ze Zgromadzenia Sług Jezusa cieszyła się ze swojego „ukrytego powołania”, że może służyć Bogu jako siostra zakonna bezhabitowa. Wiele sióstr przyznawało, że największą siłą jest dla nich adoracja Jezusa-Eucharystii w Najświętszym Sakramencie.
Hymn państwowy jest jednym z najważniejszych znaków tożsamości i jedności narodowej. „Mazurek Dąbrowskiego” rozbrzmiewał w chwilach przełomowych – od powstań narodowych, przez święta państwowe, po mecze reprezentacji Polski. Jednak dziś, mimo że hymn wciąż pojawia się w szkołach, coraz częściej śpiewa się tylko jego pierwszą zwrotkę, a głębsze rozumienie treści pieśni zanika. Przypomina o tym ustawa o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej – zał. 4 do ustawy stanowi, że hymn składa się z czterech zwrotek i refrenu.
Co roku, w ramach akcji Ministerstwa Edukacji „Szkoła do hymnu”, uczniowie o godz. 11:11 w dzień najbliższy 11 listopadowi, gromadzą się w szkołach, by wspólnie odśpiewać „Mazurka Dąbrowskiego”. W ostatnich latach wzięło w niej udział ponad 20 tysięcy placówek w całym kraju. To piękna inicjatywa, zapoczątkowana jeszcze przez Rząd Zjednoczonej Prawicy, ale wielu pedagogów zwraca uwagę, że czasem ogranicza się do odśpiewania pierwszej zwrotki i refrenu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
