Łotwa: dzięki dialogowi z władzami - publiczne Msze pomimo pandemii
Nieustanny dialog zwierzchników Kościołów z władzami Łotwy spowodował, że pomimo pandemii koronawirusa nie zaprzestano odprawiania tam publicznych nabożeństw, w tym Mszy świętych. Przedstawicielom wspólnot chrześcijańskich udało się przekonać rząd, że „chleb dla ducha” jest równie ważny jak chleb dla ciała. Większość mieszkańców tego nadbałtyckiego państwa stanowią luteranie, katolików jest 20 procent.
Katolicki metropolita Rygi abp Zbigniew Stankiewicz wyjaśnił, że gdy w połowie marca władze zamierzały wprowadzić zakaz publicznych zgromadzeń, Kościoły zajęły wspólne stanowisko w tej sprawie i w intensywnym dialogu z ministerstwami sprawiedliwości i spraw wewnętrznych doprowadziły do porozumienia, zgodnie z którym duchowni nie zaprzestali sprawowania liturgii z udziałem ministrantów, lektorów, kantorów i nie więcej niż 50 wiernych.
Reklama
Pod koniec marca, w związku z dalszymi ograniczeniami na szczeblu całego kraju, liczbę wiernych zmniejszono do 25. W czasie świąt wielkanocnych funkcjonariusze policji byli obecni w świątyniach, by monitorować przestrzeganie tego zarządzenia.
Podziel się cytatem
Odbyły się też tradycyjne wielkanocne poświęcenia pokarmów. Zorganizowano je przed kościołami, dzięki czemu mogło w nich jednocześnie uczestniczyć więcej niż 25 wiernych. Podobnie jak w innych krajach do zaledwie kilku osób ograniczony został jednak udział w pogrzebach i ślubach.
Przedstawiciele Kościołów przekonywali, że publiczne sprawowanie sakramentów w czasach pandemii będzie korzystne dla państwa, zmniejszając napięcia społeczne. – Później psychiatrzy wskazali na pogorszenie problemów psychicznych z powodu restrykcji. Pod tym względem więc Kościół pomógł społeczeństwu utrzymać zdrowie psychiczne w czasach kryzysu – podkreślił abp Stankiewicz.
Wskazał też, że sukces wysiłków wspólnot chrześcijańskich zawdzięcza ich wspólnemu stanowisku w rozmowach z władzami oraz otwartości przedstawicieli ministerstw.
Na Łotwie zanotowano dotychczas niespełna 900 potwierdzonych przypadków koronawirusa. 350 osób wyzdrowiało, a 16 zmarło.
Nie da się zaprzeczyć, że pandemia Covid-19 wpłynęła na życie Kościoła w kończącym się roku, również na Łotwie. Jednak ograniczenia epidemiologiczne nie unieważniły innych problemów i wyzwań, jak np. sprawa małżeństwa i rodziny w prawie państwowym.
Jeśli chodzi o kolejne fale zakażeń i walkę z ich skutkami, to warto odnotować – obok negatywnych zjawisk, jak choćby spadek frekwencji na nabożeństwach i w ogóle aktywności kościelnej – również pewne pozytywne tendencje. Należy do nich np. postęp w relacjach państwo-Kościoły, gdzie miejsce tradycyjnej wzajemnej podejrzliwości zaczęła zajmować współpraca i zaufanie. Chodzi z jednej strony o zaakceptowanie przez związki wyznaniowe wprowadzanych ograniczeń sanitarnych, a z drugiej o docenienie przez państwo społecznej roli wspólnot religijnych w sytuacjach nadzwyczajnych. Znajduje to wyraz w racjonalnym stosowaniu restrykcji epidemiologicznych, by uniknąć absurdalnego lockdownu w miejscach kultu.
Zostawiła po sobie wielkie dzieło pomocy emigrantom w Stanach Zjednoczonych.
Franciszka urodziła się w Lombardii, w rodzinie Augustyna Cabrini i Stelli Oldini. Kiedy miała 20 lat, w jednym roku utraciła oboje rodziców. Ukończyła studia nauczycielskie i przez 2 lata pracowała w szkole. Poczuła powołanie do życia zakonnego, jednak z powodu słabego zdrowia nie przyjęto jej ani u sercanek, ani u kanonizjanek. Wstąpiła więc do Zakonu Sióstr Opatrzności (opatrznościanki), u których przebywała 6 lat (1874-80). Gdy miała 27 lat, została przełożoną tego zakonu. Jej pragnieniem była praca na misjach, dlatego 14 listopada 1880 r. wraz z siedmioma towarzyszkami założyła Zgromadzenie Misjonarek Najświętszego Serca Jezusowego, którego celem była praca zarówno wśród wierzących, jak i niewierzących. Podczas spotkania z bp. Scalabrinim Franciszka usłyszała o losie włoskich emigrantów za oceanem. Papież Leon XIII zachęcił ją, by tam podjęła pracę ze swoimi siostrami. W Stanach Zjednoczonych siostry pracowały w oratoriach, więzieniach, w katechizacji, szkolnictwie parafialnym, posługiwały chorym. W 1907 r zgromadzenie uzyskało aprobatę Stolicy Apostolskiej. Franciszka Ksawera zmarła cicho w Chicago. Zostawiła po sobie wielkie dzieło pomocy emigrantom. W chwili jej śmierci zgromadzenie miało 66 placówek i liczyło 1,3 tys. sióstr.
Akcję ratowniczą podjęto w poniedziałek pod wieczór po zdarzeniu w kopalni Pniówek - przekazał PAP rzecznik Jastrzębskiej Spółki Węglowej, do której należy zakład, Wojciech Sury. Jak zaznaczył, nie ma dotąd kontaktu z dwoma pracownikami.
- O godz. 17.10 w przodku N-9, na poziomie 830 metrów pod ziemią, doszło do zdarzenia, w wyniku którego utracono kontakt z dwoma pracownikami. W miejscu tym pracowało łącznie 10 górników — ośmiu zostało bezpiecznie ewakuowanych, natomiast z dwoma nadal nie ma kontaktu. Natychmiast po zdarzeniu podjęto akcję ratowniczą - poinformował rzecznik JSW.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
