19 sierpnia br. zmarł nagle w wieku 63 lat, posługując w konfesjonale kłomnickiej świątyni,
proboszcz parafii pw. św. Marcina w Kłomnicach i dziekan dekanatu
kłomnickiego, ks. kan. Zdzisław Bednarz. Śmierć Kapłana okryła żałobą
duchowieństwo archidiecezji częstochowskiej, diecezji sosnowieckiej,
kaliskiej i wszystkich wiernych z parafii, w których pracował. W
wielkim smutku pogrążyła się szczególnie wspólnota kłomnicka, której
śp. ks. Zdzisław Bednarz poświęcił swoje ostatnie 4 lata. Śmierć
kapłana na posterunku kapłańskiej służby jest przypieczętowaniem
największej ofiary ofiary życia i uświęcenia dla Chrystusa. Jest
upomnieniem o Boże Miłosierdzie, które spełnia się w sakramencie
pokuty i pojednania.
Celebrans głównych uroczystości pogrzebowych, jakie miały
miejsce w kościele św. Marcina w Kłomnicach 21 sierpnia, abp Stanisław
Nowak, powiedział: "Śmierć ks. Zdzisława Bednarza mieści się na przedłużeniu
treści orędzia Jana Pawła II nawołującego do indywidualnego praktykowania
sakramentu pokuty i pojednania, do czerpania ze zdrojów Bożego Miłosierdzia"
. Ksiądz Arcybiskup przypomniał kapłańską drogę i zasługi dla Kościoła
śp. ks. kan. Bednarza, zwracając uwagę na wybudowanie przez niego
kościoła i plebanii w Zawierciu-Marciszowie. W uroczystościach żałobnych
w Kłomnicach wzięło udział bardzo wiele osób z parafii, w których
zmarły pracował. We Mszy św. uczestniczyło ok. 120 księży.
Dalsza część uroczystości pogrzebowych odbyła się w Mokrsku,
rodzinnej miejscowości Zmarłego. Tam Mszę św. pogrzebową odprawił
bp. Jan Wątroba. Nawiązując do niespodziewanej śmierci ks. Zdzisława
Bednarza, Ksiądz Biskup zacytował słowa psalmisty:
Dni człowieka są jak trawa, kwitnie on jak kwiat na łące.
Wystarczy, że wiatr go muśnie, już znika i wszelki ślad
po nim ginie.
"To wielki przywilej powiedział bp Jan Wątroba umrzeć
w konfesjonale Trybunale Bożego Miłosierdzia".
Doczesne szczątki śp. ks. kan. Zdzisława Bednarza w uroczystym
kondukcie żałobnym zostały odprowadzone na miejscowy cmentarz, gdzie
spoczęły w rodzinnym grobowcu. Dziesiątki wieńców i kwiatów pokryło
mogiłę Kapłana.
Nie ustaje przemoc w ostatniej palestyńskiej wiosce zamieszkanej całkowicie przez chrześcijan. „Te akty wandalizmu i przemocy są nie do przyjęcia i wymagają stanowczego potępienia” – podkreśla proboszcz parafii w Taybeh, o. Bashar Fawadleh.
Zniszczone budynki i samochody, podpalenia, szkody w uprawach: przemoc i ataki izraelskich osadników w Palestynie nie ustają. Nie ma już spokoju nawet w Taybeh, niewielkiej wiosce oddalonej o kilka kilometrów na północ od Jerozolimy i na wschód od Ramallah, znanej jako ostatnia palestyńska miejscowość zamieszkana w całości przez chrześcijan. „W ostatnich dniach doświadczyliśmy nowych ataków ze strony osadników” – wyjaśnia mediom watykańskim o. Bashar Fawadleh, pochodzący z Aboud, kolejnej małej wioski w okolicach Ramallah, od 2021 r. proboszcz parafii w Taybeh. W wiosce, liczącej niewiele ponad tysiąc mieszkańców, są aż trzy kościoły: prawosławny, melchicki i obrządku łacińskiego.
Prezentacja Marii w świątyni obraz Tycjana. By Titian [Public domain], via Wikimedia Commons
21 listopada w tradycji katolickiej przypada święto, na temat którego większość wiernych nie wie zbyt wiele. Inne święta i uroczystości związane z Matką Bożą są nawet przeciętnie zorientowanym dość dobrze znane – przeważnie wiemy bowiem, czym było Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny, Jej Wniebowzięcie, Niepokalane Poczęcie czy Zwiastowanie Pańskie, ale gdy słyszymy o ofiarowaniu, niejeden spośród wiernych ma problem ze zdefiniowaniem istoty tego święta. Przypomnijmy więc czym ono jest.
Zgodnie ze starotestamentowym zwyczajem Żydzi, zanim ich dziecko ukończyło piąty rok życia, zabierali swe dziecko do jerozolimskiej świątyni i oddawali kapłanowi, by ofiarował je Panu. Był to rytuał podobny w swej ziemskiej wymowie do ustawionego oczywiście później – już wśród chrześcijan – chrztu. Podobnie jak to przez wieki w późniejszej tradycji katolickiej, tak i wśród żydów niektóre matki, w związku ze szczególnymi dla siebie wydarzeniami, niektóre spośród swoich dzieci decydowały się, tuż po urodzeniu, oddać na służbę Bogu. To także odbywało się podczas obrzędu ofiarowania.
Autor rozważań ks. Maciej Jaszczołt to kapłan archidiecezji warszawskiej, biblista, wikariusz archikatedry św Jana Chrzciciela w Warszawie, doświadczony przewodnik po Ziemi Świętej. Prowadzi spotkania biblijne, rekolekcje, wykłady.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
![Prezentacja Marii w świątyni obraz Tycjana. By Titian [Public domain], via Wikimedia Commons](https://www.niedziela.pl/gifs/portaln/624x400/1511250619.jpg)
